تحلیل عملکرد یک شبکه رادیوشناختی چندپرشی و تخصیص توان بهینه

شبکه رادیوشناختی به‏دلیل ارائه روشی در جهت استفاده بهینه از طیف فرکانسی، توجه فراوانی را به خود جلب کرده است. در روش زیرنهی برای اشتراک طیف، ارتباط بین کاربران ثانویه در حضور کاربران اولیه و بر روی یک طیف فرکانسی یکسان امکان‏پذیر می‏باشد، با این شرط که تداخل حاصل روی کاربر اولیه محدود باشد. در این پایان‏نامه از این روش در شبکه رادیوشناختی برای اشتراک طیف استفاده شده است. فعالیت هم‏زمان کاربران اولیه و ثانویه در یک باند فرکانسی موجب می‏شود که کاربران دو شبکه بر هم تاثیر بگذارند و از هم تاثیر بپذیرند. در حالی که، در اکثر کارهای انجام شده اثر تداخل کاربران اولیه روی کاربران ثانویه در نظر گرفته نشده است. هم‏چنین، کارهای انجام شده روی شبکه رادیوشناختی دوپرشی می باشند، اخیرا نیز دو کار در زمینه رادیوشناختی چندپرشی انجام شده که در آن پروتکل استفاده شده در رله‏ها، کدگشایی و ارسال (df) می‏باشد. ما در این پایان‏نامه، شبکه رادیوشناختی مشارکتی را مورد بررسی قرار می‏دهیم که در آن شبکه ثانویه چندپرشی می‏باشد و اثر تداخل کاربر اولیه را نیز روی کاربران ثانویه لحاظ خواهیم کرد. که قبل از این کمتر به این موضوع توجه شده است و اکثر کارهای انجام شده در این زمینه این اثر تداخلی را روی شبکه ثانویه در نظر نگرفته‏اند. تحلیل‏های انجام شده، برای هر دو پروتکل df و تقویت و ارسال (af) می‏باشد؛ معیار ما برای سنجش عملکرد سیستم ثانویه، احتمال قطع می‏باشد. عملکرد شبکه رادیوشناختی چندپرشی برای af قبل از این انجام نشده است و تحلیل‏هایی که تا کنون برای df انجام شده است بدون در نظر گرفتن اثر تداخل کاربر اولیه روی کاربران ثانویه می‏باشد. علاوه براین، فرض شده است که کاربران ثانویه اطلاعات لحظه‏ای حالت کانال بین خودشان و گیرنده اولیه را داشته باشند، که چون دو شبکه اولیه و ثانویه با هم هماهنگ نیستند فرض چندان مناسبی به‏نظر نمی‏رسد. در حالی که، ما در تحلیل‏هایی که برای df انجام داده‏ایم اثر تداخل کاربر اولیه را در نظر گرفته‏ایم و فرض کرده‏ایم که کاربران ثانویه فقط اطلاعات آماری مرتبه دوم کانال بین خودشان و گیرنده اولیه را داشته باشند. فرم دقیق احتمال قطع ثانویه برای پروتکل df و کران پایین احتمال قطع ثانویه برای پروتکل af، با وجود قید محدودیت تداخل روی گیرنده اولیه، محاسبه خواهد شد. مرتبه دایورسیتی نیز برای هر دو حالت استفاده ازپروتکل df و af در رله‏ها محاسبه خواهد شد که همواره یک می‏باشد و با تغییر تعداد پرش ها ثابت می‏ماند. در نهایت، بهینه‏سازی توان ارسالی برای کاربران ثانویه را ارائه خواهیم کرد.